Dutch Adion!

Ruim twee week geleden begon ik aan mijn reis naar Kaapstad, Zuid-Afrika om hier stage te gaan lopen. Na een leuke laatste dag met familie in Nederland reden m`n ouders, broertje, Rosalie en ik naar Schiphol. Na ingecheckt te zijn en een paar uur te hebben rondgeslenterd was het tijd voor door de douane te gaan. M`n vader en broertje leken het afscheid wel prima te vinden. M`n moeder en Rosalie daarentegen een stuk minder hielden de tranen niet in bedwang. Gevormd door het leven wist ik het wel droog te houden. Na een uur wachten kon ik het vliegtuig in en vertrok het naar Dubai en na een prima vlucht, met prima service van Emirates kwam ik aan in Dubai. Na drie uur wachten en met de trein van de ene kant van het vliegveld naar de andere kant te zijn gegaan kon ik het vliegtuig richting Kaapstad in. Na een prima vlucht van 8 uur en 4 uur slaap landde ik in Kaapstad. Na door de paspoortcontrole te zijn gegaan stond Karin Comer, de internshipagent, op Cleo (een studiegenoot die dezelfde stage doet) en mij te wachten. Het was een fijne welkom en we gingen gelijk geld pinnen en boodschappen doen om de eerste dag mee door te komen. Eenmaal thuis ontmoette ik mijn Franse en Zuid-Afrikaanse huisgenoten. Ik kon en kan het nog steeds goed met hun vinden, net als de andere huisgenoten die inmiddels zijn gekomen (2 Amerikaanse, een Duitse en een Nederlandse (allemaal meiden)).

De eerste week verliep verder prima. De eerste avond gingen we met allemaal verschillende mensen ergens dineren omdat er de volgende dag wat mensen weer terug vlogen naar hun land van herkomst. Het was erg gezellig en ik leerde dan ook een aantal andere studenten kennen. De tweede dag zijn Cleo en ik met Karin mee geweest om een Amerikaanse student voor het eerst naar zijn stage te brengen. We waren hiervoor door haar uitgenodigd om zo Kaapstad een beetje te leren kennen. Het was een mooie rit door de bergen heen. Toen we terug kwamen stond de rest van de dag vooral in het teken van relaxen en bijkomen van de reis. Een dag later zijn Cleo en ik samen met Martine (een vriendin uit Nederland die naar Kaapstad geëmigreerd is) wezen lunchen en vervolgens hebben we een toeristische bustour door Kaapstad genomen en kennis gemaakt met deze prachtige stad. Daarnaast heb ik kennisgemaakt met de zon aangezien ik de rest van de week meer op een kreeft leek dan op een mens. Ondanks dat besloot ik een dag later de zon opnieuw te gaan trotseren en te gaan zwemmen in het buitenzwembad dat ongeveer op 5 minuten loopafstand van het huis ligt van waar ik woon en wist ik wonder boven wonder de schade voor wat betreft mijn huid beperkt te houden. S`middags ging ik wat nieuwe kleren kopen met m`n huisgenoten en `s avonds gingen we op stap. Erg leuk en op de een of andere manier kwam ik in een vip tent terecht werd ik regelmatig aangesproken met:’Hey man, you are the only white guy around’. Al met al was het een leuke avond en lag ik om half 6 in m`n bed.

Een dag later gingen alle stagiaires naar een elektronisch muziekfestival en besloot ik mijn huid rust te gunnen. Ik heb binnengezeten en een stuk uit een boek gelezen en toen `s middags de nieuwe Amerikaanse huisgenoten kwamen zijn we even de stad in geweest. De zondag hebben we Tafelberg gehiked en dat was adembenemend mooi. Met uitzichten over de hele stad was de klim van 4 uur het meer dan waard.

Maandag, de dag erop begon onze stage we kwamen met veel Afrikaanse mensen in aanraking. Al gauw bleek dat niemand mijn naam kon zeggen (dit is nog steeds zo). Iedereen noemt me Adion, en zo spellen ze het ook. Dit is voor mij geen probleem en heeft zelfs zo z`n charmes.

Al gauw werd duidelijk dat de stage niet ging zoals dat de bedoeling was. We zouden met kinderen gaan werken maar in plaats daarvan moesten we voornamelijk administratieve taken doen en bedrijven bellen om te vragen of zij geld willen doneren. Dit is niet echt wat een Toegepast Psycholoog hoort te doen en bovendien totaal niet de afspraak die we van te voren hebben gemaakt. Erg vervelend aangezien we er van te voren heel erg veel werk in hebben gestopt om hier te komen. We hadden alles tot in de puntjes uitgezocht en zelfs vlak voor vertrek is alles nog eens gecontroleerd. Ondanks de teleurstelling zijn we al gauw bezig gegaan met het zoeken naar een alternatief, en met succes. We lopen nu stage bij een school voor verstandelijk en fysiek beperkte kinderen. We voeren veel gesprekken met ze, observeren gedrag, zetten workshops voor ze op en ondersteunen waar mogelijk de psycholoog die op deze school werkzaam is. Het is een goede, mooie, leuke en vooral leerzame stageplek maar het is helaas maar de vraag of school met onze switch akkoord gaat. Ondanks alles blijven we hopen op het beste.

Al met al kan ik zeggen dat ik het, ondanks de teleurstelling van de stage, het hier prima naar m`n zin heb. Het weer is goed (soms extreem warm), de mensen zijn aardig, de omgeving is mooi en de mensen waarmee ik woon en moet samenwerken tijdens mijn stage zijn top. Gedurende de week loop ik stage en in het weekend onderneem ik activiteiten. Zo staat er bijvoorbeeld voor volgend weekend een wijntour van 2 dagen op het programma en hebben we afgelopen weekend, met volle maan bij zonsondergang op een berg gebivakkeerd en genoten van het uitzicht dat ons heel Kaapstad liet zien en zijn we naar het strand geweest. Verder is het leven erg goed te doen. Voor een diner in een restaurant betaal inclusief drinken en een dessert ongeveer 10 tot 13 euro en kost een ritje met de minitaxi door heel Kaapstad ongeveer 55 cent.